Σε αντίθεση με την κλασσική ιατρική, η οποία προσπαθεί από τα συμπτώματα μιας αρρώστιας να διαγνώσει την αιτία, ακολουθεί η κινέζικη φιλοσοφία εντελώς τον αντίθετο δρόμο:
Προσπαθεί να διαγνώσει κατ’ αρχήν τις διαταραχές σε ανώτερο επίπεδο και στηρίζεται στην ικανότητα του οργανισμού να αυτοαμύνεται και να ρυθμίζει μόνος του τις λειτουργίες του.
Tα συμπτώματα της αρρώστιας, τα οποία όλοι βλέπουμε, δεν είναι τίποτα παραπάνω από το αποτέλεσμα αυτών των διαταραχών.
Στο Ινστιτούτο Boitzmann στη Βιέννη έχει αποδειχθεί με μετρήσεις, ότι κάθε όργανο του σώματος μας παράγει ενέργεια. Αυτή η ενέργεια κυκλοφορεί μέσα στο σώμα ακολουθώντας κάποια «κανάλια» λίγο κάτω από την επιφάνεια του δέρματος, τα οποία λέγονται «μεσημβρινοί».
Κάθε μεσημβρινός αντιστοιχεί σε κάποιο όργανο. Ετσι έχουμε τον μεσημβρινό της καρδιάς, των πνευμόνων, των νεφρών κλπ.
Σε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία αυτοί οι μεσημβρινοί «αγγίζουν» την εξωτερική επιφάνεια του δέρματος. Αυτά είναι και τα σημεία βελονισμού, τα οποία στην ουσία φέρνουν σε επαφή τον εξωτερικό κόσμο με τα μονοπάτια κυκλοφορίας της εσωτερικής μας ενέργειας.
Μια σχετικά πρόσφατη παρατήρηση, ότι δηλαδή η ωμική αντίσταση στη διέλευση του ηλεκτρικού ρεύματος αλλάζει στα σημεία βελονισμού συγκρινόμενη με τα γύρω σημεία του δέρματος, οδήγησε στην εξέλιξη του ηλεκτροβελονισμού.
Με βάση αυτές τις βασικές αρχές ανέπτυξαν ο γερμανός γιατρος Dr.med.Voll και ο φυσικός Dr.Ing.Werner στη δεκαετία του ‘50 μια μέθοδο μέτρησης, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο του οργανισμού γενικότερα. Μετρώντας με μια ειδική συσκευή την αντίσταση στα σημεία βελονισμού έχουμε μια εικόνα της κατάστασης των διαφόρων οργάνων του σώματος μας. Μπορούμε να ανακαλύψουμε όχι μόνο βλάβες που έχουν εκδηλωθεί ήδη αλλά και καταστάσεις, οι οποίες μπορεί αργότερα να εξελιχθούν.